یک عمر مجاهدت عالمانه

أَلَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ طُوبَی لَهُمْ وَ حُسْنُ مَآبٍ (رعد/29) عمری صدق و وفا و ایثار خالصانه به سرانجام رسید و آیت الله حاج شیخ محمدرضا رحمت در شامگاه شنبه 11 آذر 1402 به لقاء الله پیوست.

قدرشناسی و ادب شاگردی حکم می کند که در چهلمین روز ارتحال استاد فقید، مروری هرچند به اختصار، بر فرازهایی از زندگانی و خدمات اش داشته باشم.

آیت الله رحمت عالمی مجاهد از خاندانی با اصالت و ریشه دار بود.

پدربزرگ ایشان مرحوم محمد معمار راوری است که ساختمان و سردر کتابخانه ملی کرمان از آثار ماندگار او است.

پدرشان مرحوم آیت الله حاج احمد رحمت از روحانیون موجه و سرشناس بم و کرمان بود که در کنار فعالیت های علمی و فرهنگی، اهل خدمات اجتماعی و از خیرین مدرسه ساز بود که اولین داروخانه شهر بم نیز به دست ایشان دایر گردید.

مادرش رخساره نام که به او عزیزجان می گفتند و در دوره کشف حجاب رضاخانی، هفت سال از خانه بیرون نرفت، صبیه مرحوم محمد حسین ناظم التجار کرمانی از متمولین و رهبران مشروطه خواه منطقه کرمان بود.

آزادیخواهی و فعالیت های انقلابی آیت الله در سنین جوانی در شهر مشهد و قبل از هجرت به نجف، موجب شد تا مدتی به زندان ستمشاهی گرفتار شود.