لالایی ها، ترانه های عامیانه و سروده هایی مادرانه هستند

لالایی نوعی موسیقی آوایی است که مادران خلق می کنند تا کودکان خود را به آرامش و خواب دعوت کنند.

لالایی ها که ترانه های عامیانه و سروده هایی مادرانه هستند با نهایت ایجاز و آهنگی تاثیرگذار سروده شده اند و چهره ای ساده و بی پیرایه دارند.

- با دقت در مضامین اشعار لالایی ها می توان نگرش هر قوم را درباره جنسیت فرزند، چگونگی ابراز عاطفه مادران نسبت به فرزندان خود و تاثیر شرایط اجتماعی اقتصادی بر فرهنگ ها و باورهای قومی بازشناخت.

  مضامینی که در لالایی ها نهفته اند، آنچنان با شرایط عاطفی مادر و تاثیرات محیط بر روحیه او در ارتباط اند که گاه لالایی ها را می توان بازگوکننده گله گذاری ها و شکایت های مادرانه از مشقت های تحمیلی روزگار و تلخ کامی ها و ناکامی های زندگی یا حتی ابراز ناراحتی از جور همسالان نسبت به فرزندان دانست و گاه به عنوان ابزاری برای آشنا ساختن کودک با زندگی و محیط پیرامون در نظر گرفت.

تنها آرایه ‍ ای که در لالایی ها فراوان به کار رفته تشبیه است.

استعاره نیز در اندک مواردی کاربرد داشته است.

سادگی زبان سخن در لالایی ها از از شاعرانگی آن ها نکاسته است؛ بلکه خود نوعی زیبایی در بیان این سروده ها به شمار می رود.

هرچند که شیوه سخن در لالایی ها ساده و به دور از پیچیدگی است؛ اما ساختار روایت در آن ها دیده می شود.