خانه سازی جهادگران برای 3 هزار کپرنشین سیستانی

از تمام کسانی که به چابهار، بهشت گمشده و زیبای ایران اسلامی سفر کرده اند شنیده ایم که دریای چابهار، با سواحل صخره ایِ زیبا و کوه های مریخی، به مراتب زیباتر از دریای شمال است.

جایی که بدون شک، به سرزمین خواب و رویا بیشتر شبیه است! سرزمین عجایب، در دلِ ایران! سرزمین اقیانوسِ شگفت انگیز و سواحل دلفین های زیبا، جایی که در شب، شن های جذّاب و رنگیِ ساحلش، همچون ستاره های آسمان می درخشند و جاذبه های کم نظیرش، خودنمایی می کنند.

بهترین زمان سفر به چابهار برای لذت بردن از دیدن این مناطق جذّاب، فصلِ پاییز و زمستان است.

شاید ما بارها در فضای مجازی دیده ایم که بلاگرها و افراد زیادی در این دو فصل، برای سفر به سرزمین شگفتی ها یعنی چابهار، بار و بندیل می بندند، تا اعصاب را آرامش ببخشند و خرید و تفریحی داشته باشند، الحق که خوش می گذرد؛ اما عده ای طور دیگری به سرزمین اقیانوس و کویر سفر می کنند؛ آنان می آیند اما تنها و بدون خانواده؛ به مناطق تفریحی نمی روند بلکه مقصد آنها مناطق حاشیه ای کپرنشین و محروم است.

سفری که نه راحتی و آسایش در آن است و نه تفریح و خرید؛ سفری که برای زحمت، سختی و کارگری انجام می شود و باید روزها، بلکه ماه ها، زحمت بکشند و به کار و تلاش بپردازند.