عزاداری پرستوها در آسمان رشت

  پرستوها دسته دسته ورودی میدان شهدا می گشتند و در همان محدوده ورودی آواز می خواندند، می رفتند و دوباره بازمی گشتند همانجا.

باور کن داشتند ذکر می گفتند.

شاید هم گریه می کردند! انگار آمده بودند دور پرستوهای ما بگردند! بخدا اگر بگویم تا ورود شهدا، پرستوها دسته دسته بالای سرشان روضه می خواندند دروغ نگفته ام! آخ پرستوهای بامعرفت، شما رفقایتان را تنها نمی گذارید، آن ها که پرستووار رفته اند برای این خاک و این دین را تنها نگذاشتید.

شاید بین جمعیت روحِ بلندشان را فقط شما دیده اید که این گونه بالای پیکرشان بی تابانه بال بال می زنید .

  صدای الله اکبر و نوحه پرستوها، با صدای گریه زنان و مادران شهدای جاویدالأثری که به استقبال 6 پرستوی بی نشان آمده بودند تا برایشان مادری و خواهری کنند، یک روضه تمام عیار بود.

مقتل می خواندند انگار برای یارانِ حسین(ع) .

  اینجا در میدان شهدای ذهاب، جای سوزن انداختن نیست.

همه آمده اند.

اینجا، جایی که نامش سخن می گوید: رزمندگان گیلانی در دوران دفاع مقدس جمع می شدند اینجا برای ذهاب! می آمدند تا بروند برای شهادت! برخی هاشان با پیکر بی جان و خیلی هاشان هرگز برنگشتند! حتی قرار و مدارهای رهبر شهدای گیلان در زمان مشروطه هم گاهی همین میدان بود، میرزا یونس را می گویم، میرزاکوچک جنگلیِ ما .