به بهانه نمایش «آخرین خداحافظی» در سینما حقیقت؛ دوربین در حریمی مادرانه+ فیلم

ورود دوربین به حریم یک زیست زنانه و روایت آن می تواند مستندی احساسی را ثبت کند، به بهانه رونمایی از «آخرین خداحافظی» مروری داریم بر تصویر «زن» در سینمای مستند تا رد پای بانوان را در سینمای مستند ایران دنبال کنیم.

- مستند آخرین خداحافظی به کارگردانی احسان صبوری از محصولات سازمان اوج است که در بخش مستندهای کوتاه هفدهمین جشنواره بین المللی سینما حقیقت حضور دارد.

مستندی که روایتی متفاوت از خلوت یک مادر شهید را به تصویر درآورده است و مخاطب را با حسرت های 30 ساله این مادر همراه می کند.

  به همین بهانه در این گزارش سراغ بازخوانی تصویر زنان در سینمای مستند و چالش های مستندسازان در روایت قصه ها و سوژه های زنانه رفته ایم.

چالش تصویر زنان در سینما شرایط بحرانی سینمای ایران در میانه دهه 50 یک واقعیت تاریخی است.

سینمایی که با تکیه بر جذابیت های وام گرفته از سینمای گیشه ای شرق و غرب، به مرحله حیات نباتی در سایه سنگین اکران گسترده فیلم های خارجی رسیده و بستر رونق پدیده ای مجعول به نام فیلمفارسی را فراهم آورده بود.

با پیروزی انقلاب اسلامی سینما نیاز به یک پوست اندازی اساسی داشت، به خصوص که رهبر انقلاب حکم بر ادامه حیات آن داده بود.

خاطره ای که مخاطبان سینمای ایران از سوءاستفاده از زن در سینمای پیش از انقلاب در ذهن داشتند، بازنمایی تصویر �