جایگاه امر به معروف در شرع و قانون اساسی

امر به معروف و نهی از منکر امری است که از پشتوانه شرعی و قانونی برخورددار بوده و با توجه به تاثیر آن در جامعه، یک وظیفه همگانی به شمار می رود.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرنگار توانا؛ علیرضا محمدلو پژوهشگر علوم اجتماعی و مدرس رسانه، در یادداشتی که در اختیار این رسانه قرار داد، نوشت: فرض بر این است که از هیجان فاصله بگیریم و پیرامون پدیده های اجتماعی و فرهنگی، منطقی صحبت کنیم.

اخیرا عده ای از بانوان بصورت خودجوش، تیمی، هماهنگ و محترمانه در متروی تئاتر شهر تهران اقدام به انجام فریضه امر به معروف کرده اند که برخی را متعجب کرده است.

 میزان برانگیختگی عده ای تا حدی بوده که فراموششان شده این فریضه پشتوانه جدی و رسمی داشته و به صراحت در اصل هشتم قانون اساسی آمده است که در جمهوری اسلامی ایران دعوت به خیر، امربه معروف و نهی ازمنکر وظیفه ای است همگانی و متقابل برعهده مردم نسبت به یکدیگر، دولت نسبت به مردم و مردم نسبت به دولت است.

از طرفی با فرض موجودیت جامعه دینی هم نمی توان این اصل و گزاره را نادیده گرفت که علاوه بر روایات متعدد در این زمینه، خداوند متعال در بیان صفات ممتاز مؤمنان در قرآن می فرماید: و المؤمنون و المؤمنات بعضهم اولیا بعض یامرون بالمعروف و ینهون عن المنکر و یقیمون الصلاه و یؤتون الزکاه و یطیعون الله و رسوله؛ مردان و زنان با ایمان