وقتی مُرد، غوغا شد!محمدباقر رضایی، نویسنده برنامه های ادبی رادیو که همیشه با متن های طنز و آهنگینش یادی از مشاهیر و مفاخر صدا می کند، این بار برای احمد آقالو، هنرمند رادیو که تقریبا همه هنرمندان مطرح کشور از رفتنش غمگین شدند نوشت. - احمد آقالو، یکی از نوابغ هنری و از مظلوم ترین و ساکت ترین هنرمندان تئاتر، سینما، تلویزیون و رادیو بود. حضور عارف مسلکانه ی او در هر جمعی، دیگران را به احتیاط در سخن گفتن وا می داشت؛ چرا که او گاهی با گفتنِ نکته ای در مورد حرفها و رفتارها ی دیگران( البته کاملاً بیغَرَضانه) باعث شگفتی همه می شد! کسی نمی دانست آن طنزهای قوی و فی البداهه در وجود آرام و ساکت او چگونه ساخته و پرداخته می شود و چرا بیرون می ریزد! آنچه مسلّم بود، خیرخواهی و حُسن نیت او بود که همه به آن واقف بودند و دوستش داشتند. این هنرمند نجیب با بی خبر گذاشتنِ همکارانش از بیماری خود، سالها با رنجهایش سر کرد و عاقبت مغلوب آن بیماری شد و رادیو را از وجود شریفش محروم کرد. محمدباقر رضایی، نویسنده و فعال رسانه ای که سال ها در ساختمان ارگ رادیو شاهدِ سیر و سلوک احمد آقالو بود، در سلسله مطالب خود درباره مشاهیر، مفاخر و پیشکسوتان رادیو، این بار به سراغ این هنرمند فراموش نشدنی رفته است. برچسب ها: |
آخرین اخبار سرویس: |