به احترام آتیلا پسیانی موبایل ها خاموش!

آتیلا پسیانی با هنر ایران وداع کرد؛ مردی که همیشه بر سر حرف خود ماند و با تمام نامهربانی ها تئاتر تجربی ایران را زنده نگه داشت.

- جی پلاس؛ فقدان و وداع با عزیزان سخت است و اعضای خانواده و نزدیکان شخص نمی توانند این وداع را به راحتی بپذیرند.

شاید یکی از دلایل سخت بودن و باورپذیر نبودن این فقدان و وداع از طرف بازماندگان علاوه بر خلاء احساسی و عاطفی ایجاد شده این است که دیگر خاطرات مشترک جدیدی بین آن ها و عزیزشان شکل نخواهد گرفت و باید به خاطرات گذشته و جای خالی کنونی بسنده کنند.

مهر نوشت؛ با فقدان یک عزیز مرور خاطرات گذشته شیرین می شود اما به مرور این شیرینی به تلخی امکان نداشتن خاطرات جدید می گراید، این شیرینی به حسرت تبدیل می شود؛ حسرت قدر ندانستن و کوتاهی کردن و حسرت های متعدد دیگر.

هر چه یک عزیز چشم از جهان فروبسته دایره وسیع تری از ارتباطات داشته باشد، این شیرینی و تلخی و حسرت های متعدد بیشتر و بیشتر می شود.

آتیلا پسیانی چنین عزیزی بود.

آتیلا پسیانی شخصیتی بود که نه تنها خانواده و دوستان نزدیکش که بسیاری از مخاطبان و علاقه مندان به تئاتر، سینما و تلویزیون با او خاطره داشتند؛ شاید جنس خاطرات شان با نزدیکان آتیلا پسیانی متفاوت باشد اما خاطراتی فراموش نشدنی از نقش آفرینی های به یاد ماندنی او در یادشان ماندگار است، اویی ک�