خاطره بازی خبرنگار جی پلاس از تصادف با دختران مدال آور رویینگ!

به دلیل علاقه به ورزش های آبی همیشه رویای یاد گرفتن یکی از رشته های قایقرانی را در سر داشتم و بالاخره رشته رویینگ را انتخاب کردم.

رشته ای سخت و پر چالش که فقط از قاب تلویزیون راحت و بی دردسر به نظر می رسد، اما سوار قایق 8 متری با عرض نیم متر که می شوی، تازه می فهمی حفظ تعادل قایق چقدر سخت است چه برسد به راندنش و .

با اندک حرکت اشتباهی قایق به یک سمت بر می گردد و کله پا می شوی درون آب! پس از چند جلسه کار با دستگاه ارگومتر (شبیه ساز رویینگ) با نظر مربی تیم ملی، تمرین در آب را شروع کردم.

به دلیل مبتدی بودن کاملا آهسته و با احتیاط حرکت می کردم.

چند جلسه ای از تمرینم در آب می گذشت.

یک روز فرزین رضایی، مربی مهربان و کاربلد تیم ملی که سالهاست زحمات زیادی را برای رویینگ سواران ایران کشیده، قبل از ورودم به دریاچه گفت که بچه ها در حال رکوردگیری هستند وارد لاین های دریاچه نشوم کنار اسکله دور بزنم و برگردم.

با رعایت تمام نکات ایمنی و فنی سوار قایق شدم و حرکت کردم به انتهای دریاچه مقابل ورزشگاه آزادی که رسیدم تصمیم گرفتم طبق توصیه مربی دور بزنم و همان مسیر را برگردم.

این که چه شد و چه کردم و چه مشکلاتی داشتم که دایره دور زدنم بزرگ شد را نمی دانم، فقط می دانم وقتی دور زدم پشت سرم را نگاه کردم و دیدم درست وسط لاین 5 دریاچه هستم! تلاش کردم با پاروی ب�