وضعیت «ردیف های موسیقی ایرانی» 14 سال پس از ثبت جهانی

موسیقی سنتی ایرانی همانند آداب و سنت های این سرزمین جزیی از میراث ناملموس محسوب می شود.

این موسیقی اصیل، که معرف فرهنگ ایران است در پرونده ای به نام «ردیف های موسیقی ایرانی»  به عنوان نخستین پرونده مستقل ایران، - موسیقی سنتی ایرانی همانند آداب و سنت های این سرزمین جزیی از میراث ناملموس محسوب می شود.

این موسیقی اصیل، که معرف فرهنگ ایران است در پرونده ای به نام ردیف های موسیقی ایرانی  به عنوان نخستین پرونده مستقل ایران، هشتم مهرماه سال 1388 (2009 میلادی) در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد تا به گفته یک پژوهشگر موسیقی، این هنر سنتی و ملی ایرانی به دنیا معرفی شود.

بهروز وجدانی ـ پژوهشگر و مترجم حوزه مردم شناسی و موسیقی ـ که در تهیه و تدوین پرونده ردیف های موسیقی ایرانی نقش داشته است، درباره اهمیت و وضعیت ثبت این اثر که حدود 14 سال پیش به فهرست میراث ناملموس یونسکو راه پیدا کرد، به ایسنا گفت: میراث فرهنگی ناملموس یا غیرمادی، که قابل لمس نیستند، از نسلی به نسل دیگر منتقل می شوند و مدام توسط جوامع و گروه ها در پاسخ به محیط، طبیعت و تاریخ، دوباره خلق می شوند و حس هویت و استمرار را به ارمغان می آورند و به این ترتیب احترام به تنوع فرهنگی و خلاقیت بشری را ترویج می دهند.