این آتش سرکش را چه کسی روشن کرد؟

نشانه ها از جایگاه مهمی در حافظه جمعی ما برخورداند؛ نشانه ها یادآور آن چیزی هستند که در لایه های عمیق ذهن تثبیت شده اند.

شعله ای قرمز در کادری سیاه، - نشانه ها از جایگاه مهمی در حافظه جمعی ما برخورداند؛ نشانه ها یادآور آن چیزی هستند که در لایه های عمیق ذهن تثبیت شده اند.

شعله ای قرمز در کادری سیاه، با طراحی مرتضی ممیز 30 سال است آن چیزی را به مخاطب یادآوری می کند که گاه ساده از آن گذشته است؛ آتشی رام تحت کنترل شجاعت و توانایی آتش نشانان.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، این چارچوب سیاه رنگ، حالا 28 سال است که شعله سرخ را در کنترل خود درآورده است؛ با ساده ترین فرم ها آن چیزی را بیان می کند که ممیز در ذهن خود پرورانده و حالا سال هاست که نشان آتش نشان های سراسر کشور با این نشان شناخته می شوند.

هفتم مهرماه روز آتش نشان بود؛ روزی با یک نشان خاص و شعله ای که هر بار خاموش می شود؛ شعله ای با طراحی مرتضی ممیز، در کادری سیاه.

ممیز گفته بود: برای آن که شعله را طراحی کنم تلاش زیادی کردم.

اول خواستم شعله ی سرکشی را طراحی کنم؛ بعد فکر کردم شعله حالت شعاری پیدا می کند و بالاخره فکر کردم اگر شعله فرمی قوی و چشم گیر داشته باشد هم نیت اولیه ی مرا مطرح می کند و هم جنبه ی اخطار و توجه را به خوبی القاء می کند.