مرگ «آتیلا» را به چه کسی تسلیت بگوییم؟

سرانجام قهوه قجری را نوشید؛ قهوه ای که با زهر مرگ آمیخته بود.

- سرانجام قهوه قجری را نوشید؛ قهوه ای که با زهر مرگ آمیخته بود.

عاشق بازی بود آتیلا پسیانی، عاشق کشف و مکاشفه، عاشق مزه های تازه، عاشق راه های نرفته و حالا در کار تجربه ای دیگر است؛ تجربه ای از جنس نیستی، هرچند که برای او سخت غریب می نماید.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، کودکی بود که به واسطه شغل مادرش که بازیگر نامی تئاتر آن زمان بود، پشت صحنه تئاتر قد کشید.

خودش هم نفهمید چگونه سر از صحنه و پشت صحنه درآورد.

در نوجوانی به عضویت کارگاه نمایش درآمد تا در جوانی و میانسالی بشود سردمدار تئاتر تجربی ایران.

در زمانه ای که تئاتر کشور پذیرای این سبک نبود، او مومنانه ایستاد، چه بسیار ناسزاها که نشنید اما از پای ننشست.

محکم بود و با اراده و مومن به راهی که انتخاب کرده بود.

کار به حرف دیگران نداشت، ایمان داشت به راهی که انتخاب کرده بود.

او عاشق بازی بود و با همین عشق نام گروهش را هم گذاشت گروه تئاتر بازی که حالا یکی از معدود گروه هایی است که باقی مانده و چند سال پیش سرپرستی آن را به دخترش ستاره سپرد.

آتیلا پسیانی فقط یک هنرمند تاثیرگذار نبود، فقط یک بازیگر درخشان نبود.

او پدری بود که فرزندان خود را همواره زیر پر و بال خود می گرفت.