وقتی آقای دکتر پیشنهاد کرد برای این بانوی عشایر مطب بزند!

همسر آقای دکتر، هر وقت فرزندش بیمار می شد، با من تماس می گرفت و راهنمایی می خواست.

می گفتم: شوهر تو دکتر است، آن وقت به من زنگ می زنی؟! می گفت: - گروه جامعه خبرگزاری فارس- مریم شریفی:  بانوی مرتع دار .

قرار است پای روایت بانوی موفقی با این عنوان بنشینم و همین عنوان، کافی است برای شکل گیری کلی سؤال.

کنجکاوم بدانم چطور می شود یک بانو به سراغ کار سخت و مردانه و کمتر شناخته شده ای مثل مرتع داری برود و آنچنان با عشق و پشتکار فعالیت کند که در ردیف چهره های برگزیده و موفق در این زمینه قرار بگیرد.

می پرسم و فریده ملک پور با همان جملات ابتدایی اش، گره های ذهنی ام را باز می کند: از وقتی یادم می آید، زندگی ام به طبیعت گره خورده بود.

نسب خانوادگی ما به تیره جعفربیگلو از طایفه قشقایی می رسد؛ یکی از طایفه های عشایرنشین استان فارس.

گرچه شکل زندگی عشایر در ایران در 60، 70 سال اخیر حسابی تغییر کرده و حالا بسیاری از خانوارهای عشایر، ساکن شده اند و فقط دام های آنها هستند که با هدایت چوپان به صورت واقعی در طبیعت کوچ می کنند، اما ما عشایر به طور کلی همچنان سبک زندگی جابه جایی میان ییلاق و قشلاق در بهار و پاییز را حفظ کرده ایم و در هرکدام از این مناطق، هم چادر داریم و هم خانه و باغ.