رویت پذیری انقلاب اسلامی

جنس قدرت در ایران و انقلاب اسلامی چیست؟ چرا قدرت های بزرگ کمر به «هدم» و «نابودی» آن بسته اند؟ چرا علی رغم تفاهم و تبانی قدرت های جهانی و منطقه ای نتوانستند در جنگ سخت و نرم آن را به زیر بکشند.

- خبرگزاری فارس ـ محمدکاظم انبارلویی در یادداشتی تحت عنوان رویت پذیری انقلاب اسلامی نوشت: 1- بیش از نیم قرن است اخبار انقلاب اسلامی روی آنتن رسانه های جهان است.

روزی نیست رسانه های جهان اخبار مربوط به ایران را در صدر فرآورده های خبری خود نداشته باشند.

سرّ این دیده شدن و مطرح بودن چیست؟ معمولا دو عامل باعث دیده شدن یک پدیده می شود: الف- نوری که به آن می تابد ب- چشمی که آن را می بیند اما همه پدیده ها به صرف این که نوری به آن تابیده یا چشمی آن را دیده مشمول اصل رویت پذیری و دیده شدن به ویژه در حوزه سیاسی و اجتماعی نمی شود.

نیم قرن است صدای انقلاب و سیمای ایران در جهان دیده می شود.

می گویند یک کنش سیاسی یا اجتماعی اگر معنایی در آن نباشد دیده نمی شود.

اینکه انقلاب اسلامی دیده می شود مربوط به معنایی است که در این پدیده نادر انقلاب های جهان وجود دارد.

میشل فوکو معتقد است چیزی که در پدیده های اجتماعی سبب رویت پذیری می شود قدرت است.

قدرت همان نوری است که یک پدیده اجتماعی و انسانی را روشن و آن را رویت پذیر می کند.