پشت پرده کودکان کار کارت خوان به دست

خبرگزاری فارس- تبریز- کتایون حمیدی: همه مان یک روز کودکی بودیم که با کوچک ترین دلخوشی ها، عمیق ترین احساسات را داشتیم، ذوق می کردیم با هر چیزی! نه ته پیاز بودیم نه سر پیاز؛ کسی از ما انتظاری جز این هم نداشت، معصوم و بی گناه! یک مشت کودک شاد، لجباز، بازیگوش؛ نه از سیاست سر در می آوردیم و نه از واحد شمارش پول؛ بارها با تکه کاغذهای بی ارزش بازی های کودکانه مان را انجام داده بودیم که مثلا اینها پول های واقعی است! بلندای قامت آرزوهایمان بستنی عروسکی های بدقواره و توپی و نوشمک و لواشک بود که  هر روز باید نوش جان می کردیم.

بابا و مامان برایمان خوراکی و لباس می خرید، می دیدیم یکسری کاغذ رنگی رنگی در ازای آنها می دادند ولی ذره ای اهمیت نداشت که آن پول ها چیست و از کجا آمده اند.

اما یکهو همه چی عوض شد، بزرگ شدیم، خیلی بزرگ! انگار که همه مان را از دست های گرم مادر کشیدند و پرت کردند وسط جامعه.

گم شده ایم وسط جمعیت و حال دلم می رود برای کفش های آشنا میان این انبوه جمعیت! که باز هم یکی بیاید و دست ما را بگیرد؛ دیگر می دانیم با کاغذهای تکه تکه شده دفتر اول ابتدایی مان نمی توان چیزی خرید! باید پول درآورد! از آن واقعی ها.

خُب چرا این همه از قشنگی های کودکانه گفتم و یادش بخیرها را یادآور شدم؟ به خاطر مناسبت امروز، یعنی روز جهانی کودک.