رتوریک چیست؟/ از ارسطو و چرچیل تا بازرگان و شریعتی

وینستون چرچیل سیاستمداری بود که رتوریک قابل توجهی داشت.

چرچیل نویسنده ای زبردست بود که جایزه نوبل ادبیات را هم در دهه 1950 کسب کرد.

او در جریان جنگ جهانی دوم ضمنا سخنرانی های موثرش را خودش می نوشت.

- متن سخنرانی های او غنای ادبی بالایی داشتند و او آن ها را با بیانی موثر در نطق های رادیویی اش ایراد می کرد.

  عصر ایران - رتوریک (Rhetoric) عبارت است از فن سخن رانی و بلاغت و اقناع یا هنر ترغیب؛ کاری که با تکیه بر زبان دانی و سخن وری و قدرت استدلال صورت می گیرد و معمولا یکی از ابزارهای لازم برای سیاست مداران و دولت مردان برجسته است.

این واژه را ابتدا ارسطو در یکی از کتاب هایش، که نام کتاب هم رتوریک بود، مطرح کرد و آن را به معنای فن سخن رانی به کار برد.

در یونان باستان نطق و سخن رانی اهمیت زیادی در عرصه اجتماعی و سیاسی داشت و سخن رانان زبردستی حضور داشتند که می کوشیدند با قدرت سخن وری، مخاطبان خود را متقاعد کنند.

یکی از دلایل این امر، وجود دموکراسی مستقیم در آتن بود که به مردم اجازه می داد در مجلس آتن، که جلساتش در یکی از میدان های شهر برپا می شد، گرد هم آیند و درباره مسائل دولتشهرشان بحث کنند.

در این جلسات، هر شهروندی طبیعتا می کوشید نظر خودش را درست جلوه دهد و شهروندانی که بلاغت و سخن وری بیشتری داشتند، شانس بیشتری هم برای متقاعد کردن دیگر