بفرمایید محله حی العامل انتهای سوق الوسط، خانه ابوحسن

خبرگزاری فارس چهارمحال و بختیاری؛ نرجس سادات موسوی زل آفتاب بود، از گرمای هوا پرنده هم در هوا پر نمی زد و همه خودشان را به سقفی رسانده بودند و باد کولر می خوردند اما ابوحسن با دشداشه ای مشکی، با آن قد و قامت متوسط اما ورزیده، وسط کوچه نشسته بود و خیره شده بود به انتهای خاکی جاده.

گوله گوله عرق از سر و صورت آفتاب سوخته اش سرازیر شده بود، اما برایش مهم نبود دلش شور افتاده بود هر سال این موقع مهمان های ایرانی اش رسیده بودند و خستگی راهشان را در خانه ابوحسن در کرده بودند.

خانه های حی العامل، قدمگاه زوار ابی عبدالله(ع) زین العابدین بار دیگر از درب حسینه کوثر بیرون آمد تا مبادا کسی زیر آفتاب مانده باشد.

زین العابدین هماهنگ کننده مهمان ها بود و زوار اباعبدالله را بین خانه های حی العامل تقسیم می کرد تا کسی از پذیرایی زوار جا نماند.

نگاهش افتاد به ابوحسن که بی قرار تا سر سوق الوسط بالا و پایین می رفت و منتظر مهمان بود.

زین العابدین دستی روی شانه ابوحسن زد و گفت: ابوحسن چرا نگرانی، تو که هر شب خانه ات قدمگاه زوار است اینگونه پیش برود تا قبل از اربعین دیوانه می شوی.

ابوحسن یک بار دیگر شماره گرفت اما بچه ها جواب نمی دادند.

مستاصل توی چشم های زین العابدین خیره شد.