رد اظهارات دکتر سروش توسط احمد زیدآبادی

واقعیت این است که پیامبر اسلام دو شأن متفاوت داشته است.

او از یک طرف، به عنوان پیامبر مبدع مفهومی از عدالت برای بشریت بوده و از طرف دیگر به عنوان یک رهبر سیاسی، - در جهت تحقق آن مفهوم در مناسبات خاص قبیلگی زمان خود تلاش کرده است.

احمد زیدآبادی در روزنامه هم میهن نوشت: در کلاس درسی که با عنوان روشنفکری دینی: امکان یا امتناع؟ برگزار می کنم، جوانی در پایان کلاس با حزن و اندوهی در کلامش گفت؛ شیفته بحث های مربوط به سازگاری اسلام با دموکراسی و حقوق بشر توسط جناب دکتر عبدالکریم سروش بوده است، اما از زمانی که دکتر سروش پیامبر اسلام را به عنوان رهبری اقتدارگرا معرفی کرده، دچار بحران فکری شده و نمی داند چگونه می تواند به ذهنش انسجام دهد.

جوان راه چاره می جست.

  در پاسخ به او گفتم؛ جناب دکتر سروش به نظرم حق مطلب را ادا نکرده و در توضیح نظر خود دچار خلط مبحث شده است.

  اگر اقتدارگرایی را چه در حوزه شخصی و چه در حوزه سیاسی، تلاش برای سلطه بر ذهن و زندگی دیگران از راه به کارگیری زور تعریف کنیم، همانا که شأن و سلوک پیامبر اسلام از آن کاملاً به دور بوده است.

  برای فهمِ صحیحِ رفتار سیاسی پیامبر اسلام، نقلِ کلامی از بلِز پاسکال ریاضی دان و فیلسوف فرانسوی در قرن 17 بسیار کمک کننده است.