نوسروده حمید کاویانی با مطلع «تنها دوای دردهای بی دوا عباس»

حمید کاویانی شاعر آیینی به مناسبت تاسوعای حسینی غزلی سروده است.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، حمید کاویانی شاعر آیینی به مناسبت تاسوعای حسینی غزلی سروده است که باهم می خوانیم.

تنها دوای دردهای بی دوا عباس تنها دوا، دفع بلا، دارالشفا عباس خواندند او را اینچنین: ماهِ بنی هاشم این بیشتر بوده است مدحِ ماه تا عباس  وقتی گِره انداخت در ابرو زمان فهمید زین پس گره وا می کند از کارها عباس آمد لبِ آب و نیامد آب بر لب هاش ماندم که دریا تشنه تر بوده است یا عباس بخشید دست خویش را گویا که دشمن هم هنگام قطعِ دستِ او گفته است: یاعباس امید دستم قطع شد، شد مشک چشمم پر خیلی غریبم بی تو ای درد آشنا عباس خورده گره روی گره روی گره کارم مشکل گشا، مشکل گشا، مشکل گشا عباس من شک ندارم شهریار اینگونه هم گفته است: ای عهده دارِ مردمِ بی دست و پا عباس دستت جدا گردید و قَدَّت دال شد، مگذار یکدم شود از دامنَت دستم جدا عباس رفتی و دریا بعد تو اشکش دم مشک است هر موج در هر سجده می گوید: بیا عباس گاهی بیا و در تهِ مجلس مرا دریاب ای همنشینِ گریه های بی صدا عباس از تو به جز تو حاجتی دیگر ندارم من باب الحوائج؛ بس که می خواهم تو را عباس تا که شرابی صاف باشم فرصتی ساقی  بگذار باشم اربعین ها کربلا عباس جمعیتِ .