امان از دل زینب!

امان از دل زینب! ساعت ها بود که دردی جانش را می کاوید، می خواست جانش را بدهد تا راه برادرش حتی برای لحظه ای از یاد نرود او عاشق حسین بود عاشق مکتبش، - به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرگزاری فارس از بجنورد، شبنم کاظمی مطلق؛ با کلامشان آتشی انداختند برجان کوفیان بعضی ها را خجل کردند و افسون از گفته هایشان، زینب و سجاد یک تنه کربلا را برای عالمیان ترسیم کردند.

تنها با اسرای کربلا با زور و ارعاب لشکرِ عمر بن سعد راهی کوفه شده و نزد عبیدالله بن زیاد برده شدند، او، فرزندان رسول خدا را همراه گروهی همچون شمر نزد یزید به شام فرستاد.

در کوفه و شام از مظلومیت گفتند و آوارگی از بزرگی و عظمت پیامبر و خاندانش از عشق حسین گفتند به علی و آل علی از ستم یزیدیان گفتند و فریاد زدند بر سر اهل کوفه، از نامردی کوفیان گفتند و تنهایی حسین بن علی، از عباس گفتند و رقیه از نیزه گفتند و سرهای آویخته از شب بی کسی گفتند و ظهر خونین، آن قدر از حسین و یارانش گفتند که هم عرش لرزید و هم فرش!  زینب (س) خطبه خود را با حمد خدا و درود بر پیامبر و آیه ای از قران درباره ی بدکاران آغاز کرد و سپس با استناد به آیه ای درباره سنت الهی مهلت دادن به ستمکاران، به سرزنش یزید در ستم بر اهل بیت حسین و گرداندن آنها در شهرها پرداخت و علت این برخورد زشت یزید را کینه او از جنگ بدر دانست.