لرستان در عزای حسین(ع) گِل به سر گرفت

خبرگزاری فارس لرستان- پریسا قربانی نژاد؛ کار از کار که گذشت، دیگر طاقت نداشت از بالای تل به تماشا بنشیند، هر چه توان داشت را در پاهایش جمع کرد و سراسیمه با آه و فغان خود را به گودی قتلگاه رساند.

هنوز نشانه های جرم و جنایت بر پیکر برادر هویدا بود، ماتش برد، مبهوت زده به بدن قطعه قطعه شده نگاهی انداخت و گفت: تو برادر من هستی آیا، تو حسین منی؟ جای تو نه بر روی زمین، بلکه روی سینه پیغمبر بود، حال چه شده که چنین غرق به خون در خاک تفتیده کربلا افتاده ای ؟.

خاکی که پیش از این مقدس بود به گِل آدم سرشته شدن، اگرچه پس از واقعه عاشورا و دمیدنِ نفسِ زاده زهرا(س) در آن تقدس ویژه ای یافت، اما داغی اش در سال 61 هجری دل مردمان لرستان را بدجور سوزانده است.

  التیام این دل داغ دیده مرهم می خواهد، برای همین دهم محرم هر سال، سپیده سر نزده، مردمان لر در هر نقطه از دیارشان حوضچه هایی از خاک و گلاب مهیا کرده و تمام قد در گِل عزای دوست فرو می روند.

برای خشک شدن این گِل، هیزم هایی از شب قبل کنار حوضچه ها قرار داده می شود تا فردا اول صبح برای گرم کردن عزاداران روشن شود، چوب هایی که با حواله منابع طبیعی و نه به شکل قاچاق در اختیار هیئات قرار گرفته است.