«بذار» را «بزار» ننویسید!

وقتی خواستید بنویسید «بزار» یا «نزار»، دست نگه دارید! این شکل نوشتنِ فعلِ «گذاشتن» اشتباه است؛ درستش همان «بذار» و «نذار» است؛ شکل گفتاری «بگذار» و «نگذار» .

- وقتی خواستید بنویسید بزار یا نزار ، دست نگه دارید! این شکل نوشتنِ فعلِ گذاشتن اشتباه است؛ درستش همان بذار و نذار است؛ شکل گفتاری بگذار و نگذار .

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، در فضای مجازی، گاه زیرنویس فیلم ها و یا گپ های دوستانه، نگارش های نادرستی از ترکیب ها و مشتقات گذاشتن مانند بزار، می زارم، بزارید و نزار را دیده ایم و گاه آن قدر تکرار شده اند که به راحتی از کنارشان می گذریم و یا آن قدر تذکر داده ایم که در نهایت قیدش را زده ایم.

بذار شکل گفتاری بگذار است به معنی گذاشتن و قراردادن یا اجازه دادن.

اگر این کلمه را به صورت اشتباه به شکل بزار بنویسیم معنای آن هم عوض می شود؛ در لغت نامه دهخدا آمده است: معنی بزار.

[ ب ِ ] (ق مرکب ) (از: ب + زار)در حالت زاری.

نالان.

خروشان.

زاری کنان: گرفتش کمربند و افکند خوار خروشی برآمد ز ترکان بزار.

فردوسی.

یا واژه نَزار به معنای نحیف، لاغر و ضعیف است، در حالی که در حالت فعل نهی منظور نگذاشتن بوده که اساسا نوشتنش به این شکل اشتباه است.

ابوالحسن نجفی در کتاب غلط ننویسیم درباره گذاشتن و گزاردن می نویسد: عده ای گمان می کنند که اگر گذاشتن دلالت بر عملی عینی و ملم