عباس ابن علی، امامزاده ای بی نظیر!

عاشورا فقط روز با دست کشتن نبود.

روز طعنه زدن و متلک انداختن و مسخره کردن و قهقهه زدن بود.

روزی بود که با زبان، جگرها را سوزاندند و با زبان، آل الله را کشتند.

- گروه زندگی: ابوفاضل یا ابوالفضل یعنی صاحب فضل و برتری.

یعنی صاحب آنچه که دیگران ندارند.

عباس سلطان ادب و وفاست.

در کنارش فقیه و امام شناسی خبره است.

آنچنان در امام زمانش ذوب شده که مطیع محض اوست.

فقط منتظر است کلام از دهان امام خارج شود تا برای اجابت به پا خیزد.

یک انسان غیرمعصوم چطور به جایی می رسد که امام زمانش بعد از شهادت او می گوید: کمرم شکست! ؟ چطور می شود که امام سجاد علیه السلام درباره اش می فرمایند: عباس بن علی علیه السلام آن دنیا مقامی دارد که شهدا غبطه می خورند.

(بحارالأنوار، ج22، ص274).

بیایید گوشه ای از ویژگی های والای ابوفاضل علیه السلام را مرور کنیم.

* شهِ باوفا، اباالفضل حتماً شنیده اید که حضرت عباس علیه السلام را سلطان ادب و وفا می نامند.

در تاریخ آمده که ایشان، امام حسین علیه السلام را نه برادر ، که سَیّدی و مَولای (آقایم و سرورم) صدا می زدند.

می فرمودند او امام من است.

.

می گویند امام حسین علیه السلام آرزو داشته اند که حضرت عباس علیه السلام ایشان را برادر صدا بزنند.