بوسیدن خاک وطن به وقت آزادی

صادق رباطی، آزاده و جانباز خرم آبادی که ده سال در اردوگاه های بعثی اسیر بوده، می گوید: سال 69، وقتی وارد وطن شدیم در اولین قدم خاک کشور را بوسیدیم نمی دانید چه حسی دارد اینکه پس از سال ها اسارت به آغوش وطنت برگردی.

- خبرگزاری فارس لرستان- نسرین صفرببرانوند؛ صادق رباطی که 63 سال سن دارد سال 59 و در بحبوحه آغاز جنگ به اسارت عراقی ها در می آید و سال 69 آزاد می شود.

وقتی صحبت اسرا را می شنوی و آنها از شکنجه ها و سختی های اسارت می گویند، دلت می شکند و با خودت می گویی: کاش مسوولان بدانند برای تکیه دادن بر این صندلی ها چه خون هایی ریخته شده و چه جوانانی که جسم و روحشان را فدای این کشور کرده اند.

او می گوید: پس از اینکه به وطن برگشتیم تا مدت ها شب ها از خواب می پریدیم، فکر می کردیم در آسایشگاه هستیم و بعثی ها با کابل بالای سرمان ایستاده اند.

به بهانه 26 مرداد، سالروز ورود آزادگان به کشور با این آزاده و جانباز هشت سال دفاع مقدس گفت وگویی انجام داده ایم که در ادامه می خوانید.

  شما داوطلبانه به جبهه رفتید؟ قبل از انقلاب در ژاندارمری خدمت می کردم با پیروزی انقلاب هم کارم را ادامه دادم، در گردان ضربت بهبهان خدمت می کردم تا اینکه سال 59 حدود شش ماه قبل از شروع جنگ به من ماموریت دادند که در پاسگاه شلمچه خدمت کنم.