شبیه خوانی وارد بدعت های آیینی بدون اندیشه شده است

پژوهشگر فرهنگ مردم و موسیقی نواحی ایران گفت: متأسفانه هنر شبیه خوانی سال هاست وارد بدعت های آیینی بدون اندیشه شده است.

- هوشنگ جاوید در سفر به منطقه ترشیز در گفت وگو با ایسنا در خصوص هنر شبیه خوانی اظهار کرد: هرچند امروزه به طور مداوم از کلمه تعزیه استفاده می کنیم اما در واقع شعر عزا در میان عرب به معنای شعر سوگ است، آن ها سه نوع شعر داشتند که بعد از ورود اسلام عزا و رسا قوی تر می شود.

وی با بیان اینکه عزا واژه عربی و داری واژه فارسی هستند و تا امروز این واژه مانده است، افزود: تعزیه جمع تمامی آیین های مربوط به سوگوار بودن است.

وی با اشاره به اینکه به لحاظ فارسی نمی شود تعزیه را خواند و این اشتباه است، اظهار کرد: اگرچه بسیاری مجلس خوانی می کنند اما این غلط و اشتباه است.

باید ادبیات را درست کرد.

این پژوهشگر موسیقی نواحی ایران عنوان کرد: متأسفانه برخی از ما حاضر نیستیم به یکسری از مراسم ها نگاه نویی داشته باشیم، رویه خود را تصحیح کنیم و درست تر جلو برویم، تعزیه خوانی همانند اینکه بگوییم مجلس را می خوانم در صورتی که این اشتباه بوده ولی شبیه خوانی درست است.

وی خاطرنشان کرد: با روی کار آمدن دولت ساسانیان بر اساس اسناد موجود دو مدرسه شبیه خوانی در مدائن و بخارا راه اندازی می کند.