شوخی احمدرضا احمدی با خودش

هوشنگ مرادی کرمانی احمدرضا احمدی را به کلوت های شهداد کرمان تشبیه می کند که از هر طرف که به آن بنگرید، معنایی دارد و معتقد است اگر احمدرضا احمدی شعر هم نمی گفت، - شاعر بود.

این نویسنده ادبیات کودک و نوجوان در پی درگذشت احمدرضا احمدی ، شاعر و نویسنده، که هر دو آن ها کرمانی و به قولی همشهری هستند، در گفت وگو با ایسنا، اظهار کرد: احمدرضا احمدی در زمانه خاصی در موقعیت خاصی قرار گرفت؛ او دوستان بسیاری داشت، مجلس آرا و شیرین بود.

با وجود این که بیش از 60 سال بود از کرمان به تهران آمده بود، ته لهجه کرمانی اش را حفظ کرده بود و لطیفه ها را با همان لهجه اش می گفت که به دل می نشست.

او سپس بیان کرد: احمدرضا خلاق بود و نگاه خلاقانه ای به ادبیات داشت، صرفاً به خاطر این که شعری بگوید، شعر نمی گفت؛ بلکه نگاهش به دنیا را در قالب واژه ها می ریخت و شعر می گفت و به همین دلیل برخی شعرهایش را نمی فهمیدند.

هوشنگ مرادی کرمانی با بیان این که بیش از این که شعر احمدرضا در جامعه حضور داشته باشد، شخصیتش حضور داشت، گفت: احمدرضا از جمله اسم های خاص ادبیات ماست، زمانی که احمدرضا گفته می شود، کسانی که در حوزه ادبیات فعال هستند، غیر از احمدرضا احمدی سراغ کس دیگری نمی روند؛ اسم کوچکش معروف تر از فامیلی اش بود و تقریباً چنین چیزی را نداریم.