اصفهان شهر بازارچه ها

28بازار واژه ای فارسی است و ریشه آن در زبان پهلوی بهاچار به معنی مکان قیمت ها است، اما بازارچه های محلی که نه چندان وسیع هستند و منبعِ تغذیه ی آن بازار مرکزی است، نیازهای اولیه و روزانه ساکنان مانند خوراک و پوشاک را برطرف می کند.

بهره مند نبودن از ترکیب مسکونی ـ تجاری، نداشتن خان و تجمع صنفی از تفاوت های بازارچه با بازار اصلی است.

هسته ابتدایی بیشتر بازارها در حوالی دروازه مهم شهر تشکیل شده و در امتداد مسیرهای اصلی گسترش و ادامه یافته است.

شکل گیری بازار و نحوه توسعه و ساماندهی فضاها، به کارکرد و رشد اقتصادی آن بستگی داشته است.

تعامل و هماهنگی بین عناصر بازار همواره به پویایی بازار کمک می کند.

عناصری چون راسته اصلی، راسته های فرعی، دالان، چهارسو (چهار سوق)، میدان و جلوخان را از فضاهای ارتباطی بازار به شمار می آیند.

از گذشته تاکنون بازار و بازارچه به عنوان یکی از عناصر اصلی شهرهای ایران و تامین کننده نیازهای مردم و دادوستد بوده است.

بازارها و بازرچه ها، مانند مساجد در مرکز شهر ساخته می شد و این دلیل اهمیت آن است و اغلب آن ها مسقف بوده و مغازه ها در دوطرف و مقابل یکدیگر قرار دارند.

مجموعه بازار و بازارچه در ایران از دوران ساسانیان در شهرهایی که رونق بازرگانی داشتند، شکل گرفت.