عبور از مرزهای جغرافیایی و تعصبات قومی شرط جهانی شدن ادبیات است

پیش از جهانی شدن ادبیات معاصر ابتدا باید به شناخت ادبیات کلاسیک فارسی و سپس به فراگیر شدن ادبیات معاصر در جامعه خودمان فکر کنیم.

- ایسنا/خوزستان یک شاعر و منتقد ادبی معتقد است: پیش از جهانی شدن ادبیات معاصر ابتدا باید به شناخت ادبیات کلاسیک فارسی و سپس به فراگیر شدن ادبیات معاصر در جامعه خودمان فکر کنیم.

رضا روشنی در گفت وگو با ایسنا با اشاره به اینکه در گنجینه زبان و ادبیات ایران آثار بزرگ و درخشانی وجود دارد گفت: اگر نویسندگان ما به آن درجه از شناخت برسند که بتوانند مرزهای جغرافیایی را فراموش کنند و به مرزهای تازه ای از خلاقیت و به فراگیر شدن ادبیات در جامعه خود برسند جهانی شدن آثار ادبی می تواند نتیجه عمل به این امر باشد.

او خاطرنشان کرد: وقتی سخن از ادبیات به میان می آوریم لازم است قبل از هر چیزی بدانیم که ادبیات کلاسیک ما چگونه آغاز شده زیرا شناخت از زبان، لغت و مسایلی که حاصل ارتباطات عقل و دل هستند از زیرساخت های مهمی است که هر کشوری یکپارچگی، همبستگی، افتخارات و مباهات خود را روی آن بنا می نهد.

وی با اشاره به اینکه ایران کشوری چندفرهنگی و چندزبانی است و در آن فرهنگ های بومی مختلف و گویش های متفاوت زبانی وجود دارد توضیح داد: فرایند جهانی شدن یا رسیدن به ادبیات جهانی مستلزم این است که متن ابتدا به چند زبان تولید شود و