خواجو؛ شاعر نخل بند یا پدر غزل شیعی؟

استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی گفت: باید به تاثیر خواجوی کرمانی در ادبیات شیعی و در شکل گیری گونه ای از این ادبیات با نام غزل شیعی که چشمگیر و کم نظیر بوده است، - توجه کرد؛ چراکه این تاثیر به قدری بوده که او را پدر غزل شیعی می نامیم.

فرزاد قائمی در گفت وگو با ایسنا به مناسبت سالروز بزرگداشت خواجوی کرمانی اظهار کرد: کمال الدین ابوالعطاء محمود بن علی کرمانی متخلص به خواجو متولد 679 هجری، یکی از شاعران بزرگ سده هشتم است؛ سده ای که به اعتقاد خیلی از پژوهشگران دوران اوج شعر فارسی است.

اگرچه این شاعر، شاعر کم بختی بوده چراکه هم روزگار کسانی چون حافظ شیرازی شده بود، اما او در شعر فارسی در جایگاهی قرار می گیرد که اگر در سایه کسی چون حافظ نمی ماند، قطعا بیش از این از نامش می شنیدیم.

وی با اشاره به اینکه این خواجو به نخل بند الشعرا معروف شده است، افزود: در این باره اقوال مختلفی نقل شده اما آنچه که درست است و همچنین طبق سخنان مرحوم زرین کوب در کتاب دیدار با کعبه جان، نخل بند الشعرا نامیدن خواجو پیشینه ای از طنز و مزاح بین شاعران نیز داشته است.

در خصوص این واژه باید گفت که نخل بندی را به شغلی اطلاق می کردند که در آن، کسی با کمک موم نوعی درخت با استفاده از گل و میوه های مصنوعی درست می کرده است.