بر مدار عاطفه؛ از مصطفی تا قاسم/ نائب الزیاره یار باشیم

خبرگزاری فارس_کرمان؛ آمنه شهریارپناه: در طول تاریخ انسان هایی که ظهور و بروز کردند و بی منت کار کردند کم نیستند، همین طور نمونه های بسیاری از مرادهایی داریم که مریدان شان را عاشق بودند.

مثال هایش در تاریخ هست، در پیشینه دور و دراز ایران وجود داشته در تاریخ اسلام هم زیاد می بینیم.

جمهوری اسلامی هم این نمونه ها را به خود دیده؛ امامین انقلاب مرید کم نداشتند، اما محبت برخی از آنان طوری دیگر به دلشان می نشست.

خمینی کبیر عشق چمران را دیدند، باورش کردند و عاشقش شدند، کسی که زندگی شاهانه خود در آمریکا را رها کرد و چریک ایشان شد، وقتی پا در جبهه های جنگ می گذاشت، پیر خمین نگرانش می شدند و برای سلامتی اش دست به دعا بر می داشتند، اگر مصطفی در کوران جنگ کارش طول می کشید و مدتی به دیدار حضرت نمی آمد، امام برایش پیغام می گذاشتند، روزی فرزندشان حاج احمدآقا را مأمور کردند و به او گفتند با جبهه تماس بگیر، چمران را پیدا کن و بگو دلم برایش تنگ شده، بیاید ببینمش .

شهادت دکتر مصطفی چمران روی امام خمینی(ره) تاثیر عاطفی عمیقی می گذارد، ایشان برای خودشان هم چنین آرزویی داشتند و به نوعی اعلام کردند که دوست دارند مثل چمران به دیدار معبود بروند و در صحیفه خود نیز آن را آورده اند.