نوسازی ناوگان تاکسی رانی با تارا برقی/ ایجاد زیرساخت ها عزم ملی می خواهد

بی شک یکی از شاخص های توسعه یافتگی در کشورهای پیشرفته و حتی کشورهای رو به توسعه زیرساخت های حمل و نقل عمومی هستند.

زیرا این زیرساخت ها علاوه بر این که هزینه های مستقیم و غیر مستقیم بسیاری از دوش مردم و به طور کلی حاکمیت بر می دارند، نوعی جاذبه نیز به حساب می آیند.

به طور مثال تاکسی های لندن و یا خطوط پیشرفته حمل و نقل ریلی در کشورهایی چون آلمان و ژاپن حتی در دسته جاذبه های توریستی آنها دست بندی می شوند.

در ایران زیر ساخت های حمل و نقل شهری و بین شهری تقریبا از دهه 20 شمسی مورد توجه قرار گرفته اند و در دهه 50 رشد روز افزونی داشتند.

در دهه 70 شمسی این زیرساخت های برنامه های توسعه بزرگی را تجربه کردند که ساخت پل ها، بزرگراه های شهری و بین شهری، تونل ها و .

از جمله آنها به حسای می آیند.

توسعه خطوط مترو در سال های اخیر نیز توانسته بار بزرگی از دوش ترافیک شهرها بردارد.

اما هنوز در حوزه حمل و نقل شهری چالش های بزرگی در کشور وجود دارد که یکی از آنها نوسازی ناوگان تاکسی رانی و عبور از روش های سنتی در این موضوع است.

سازمان تاکسی رانی به خصوص در کلان شهری چون تهران وظیفه بزرگی در این خصوص دارد که البته به تنهایی نمی تواند به سر منزل مقصود برسد.