«دستم را بدون بیهوشی قطع کردند»

دکتر حسین سلطانی، رزمنده کربلای 4 از لشکر 5 نصر گفت: شب هنگام شد و از آن جا ما را به سمت بصره بردند؛ آن جا بود که تعداد دیگری از دوستان و همرزمانم را دیدم.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازتابناکبه نقل از خراسان، انگشتانش سیاه شده، دستش از عفونت به سوزش افتاده و بوی نامطبوع چرک و عفونت، زندانبان ها را مجبور می کند، کاری برایش انجام دهند.

در بیمارستان شهر کوت، بدون این که بیهوش شود، برای همیشه با دستش خداحافظی می کند.

گفته ها و ناگفته های عملیات کربلای 4 همچنان شنیدنی و خواندنی است.

امروز 26 مرداد به مناسبت سالروز ورود آزادگان به میهن با دکتر حسین سلطانی، رزمنده کربلای 4 از لشکر 5 نصر و آزاده دفاع مقدس همکلام شدیم.

خاطرات او را از کنار رود اروند تا اردوگاه شماره 11 تکریت مرور می کنیم.

18 ساله بودم که اسیر شدمپاییز سال 65 و دومین اعزامم به عنوان بسیجی به جبهه بود و 18 سال داشتم.

پس از اعزام به جبهه جنوب، در اروندکنار مستقر و مشغول فراگیری آموزش ها از جمله غواصی شدیم.

غواصی را از این جهت فرا می گرفتیم که عملیات پیش رو یعنی کربلای 4، عملیاتی آبی خاکی بود و برای ما که در گروهان اطلاعات عملیات و خط شکن بودیم، لازمه اش آشنایی با غواصی برای عبور از آب بود.

حدود دو ماه این دوره آموزش به طول انجامید که پس از آن با پوشش های خاص ترابری به دژ خرمشهر منتقل و از آن جا هم بر