گفت و گوی بی تعارف با مردانی از جنس « عباس»/ با بال شکسته پرکشیدن هنر است+ عکس

  * خسرو سلیمی نیا، جانباز از ناحیه  دو چشم و دو دست با بال شکسته پرکشیدن هنر است صدایش گرم و صمیمی است؛ تا خود را معرفی کردم، می گوید: عیبی ندارد هر کسی که می خواهید باشید، بالاخره بنده خدا هستید.

من هم سال هاست با اسم و قیافه مخاطبانم کاری ندارم.

خسرو سلیمی نیا، بازنشسته نیروی انتظامی است که در سال 66 و وقتی که تنها 21 سال داشت، در عملیات پاکسازی در اثر انفجار مین دو دست و چشم خود را در منطقه سورکوه بانه از دست داده است.

حرف هایش را این چنین شروع می کند: من از روی عشق و علاقه وارد کار نظامی شدم و خوشحالم که کارم، پله ای شد تا به جبهه بروم.

از او می پرسم، اصلا بعد از جانبازی پشیمان شده اید که در پاسخ می گوید: پشیمان؟ چرا باید  پشیمان شوم؟ مگر شما وقتی یک وظیفه محوله را انجام می دهید، بعداً پشیمان هم می شوید؟ آقای سلیمی نیا حال و هوای محرم در دفاع مقدس را این گونه توصیف می کند: روزی که من عازم منطقه شده و چشم و دست های خود را از دست دادم، روز بعد از عاشورای حسینی بود به طوریکه تاسوعا و عاشورای آن سال را در تبریز گذرانده و با حال و هوای غریب عازم منطقه شدم.

او در خاتمه حرف هایش می گوید: حضرت عباس(ع) نماد ایثار، شجاعت، ولایت مداری در کل عالم هستی است.