علی کریمی و هزینه سکوت نکردن

هر وقت امثال علی کریمی و علی دایی لب باز کردند و یک کلمه از درد مردم گفتند، یک عده با تمام قوا بر سر اینها آوار شدند که: خودتان در کاخ زندگی می کنید و حرف از مردم می زنید.

اتفاقا درود بر شرف و غیرت شان که کاخ نشینی باعث نشده از درد هموطنان شان غافل باشند، نه مثل آن سیاستمداری که همین دیروز گفته: وقتی از خانه آمدم بیرون دیدم همه مردم از طرح اقتصادی جدید راضی هستند.

همه جای دنیا کسانی که استعداد خاصی در ورزش، هنر یا سایر حوزه های عامه پسند دارند، از سطح رفاهی بالاتری برخوردارند.

همین ماه گذشته عروسی پسر دیوید بکام سه میلیون پوند خرج برداشت.

چند سال پیش کریس رونالدو در شب ازدواج مدیربرنامه هایش، یک جزیره به خورخه مندس اهدا کرد؛ کسی هم در بلاد فرنگ یقه جر نداد که وا مصیبتا، اقشار آسیب پذیر پرتغال دارند له می شوند و کریس اینطوری خاصه خرجی می کند.

اینها فوتبالیست اند، هنرمند و خواننده هستند و وضع شان آشکارا بهتر از مردم عادی است.

هر جای دنیا این را بگویید همه می فهمند، اما هیچ کجای دنیا نمی فهمند چطور فرزندان بعضی مسوولان که در ایران یقه را تا خرخره می بندند و حرف از ساده زیستی می زنند، در اروپا و آمریکا مشغول سخیف ترین عیاشی ها هستند و ابایی ندارند از این که با فخرفروشی، جگر مردم را بسوزانند.