مردی که به کلمات زندگیِ دوباره می داد

«محمدرضا پرهیزگار در ترجمه وسواس داشت و از اینکه کتابی را منطبق با فرهنگ لغت ترجمه کند، بیزار بود.

» - محمدرضا پرهیزگار در ترجمه وسواس داشت و از اینکه کتابی را منطبق با فرهنگ لغت ترجمه کند، بیزار بود.

فرزاد صدری، روزنامه نگار در یادداشتی که با عنوان برای استاد پرهیزگار؛ مترجمی که به کلمات زندگی دوباره می داد در پی درگذشت محمدرضا پرهیزگار ، استاد دانشگاه، مترجم و نویسنده نوشته و در اختیار ایسنا قرار داده، آورده است: نوشتن از استادی که پای ثابت محافل ادبی و فرهنگی شیراز بود، بسیار سخت است.

استادی که وسواس عجیبی در ترجمه داشت و زبان را موجود زنده ای می دانست که به پرستاری و مراقبت نیاز دارد.

عطر شیرین توتون کاپیتان بلک استاد رضا پرهیزگار به مشام همه دانشجویان بخش زبان و ادبیات انگلیسی دانشگاه شیراز آشنا بود اما بر خلاف بوی توتون پیپش که همه جا می پیچید، شخصیتی آرام داشت و اهل سروصدا نبود.

گوشه دنج اتاقش می نشست و آرامش را با عطر توتون معروفش گره می زد! در ترجمه وسواس داشت و از اینکه کتابی را منطبق با فرهنگ لغت ترجمه کند، بیزار بود.

انگار می خواست هر اثری را با قلم خود نویسنده ترجمه کند و درست مانند خود او بنویسد! ترجمه خوب در نگاه استاد ترجمه ای بود که بر دانش زبان متکی است و در مقایسه با اصل اثر امانت داری در حد اعلایش صورت گ�