پیامبری برای احیای حرمت وکرامت انسان

هدف از بعثت پیامبران، و در صدر همه آنها پیامبر خاتم (ص)، چیست؟ چرا باید مردان بزرگی که دوست و دشمن به پاکی و خیرخواهی آنان اعتراف کرده و می کنند، دچار زحمت ومشقت های کمرشکنی شوند که در پی انتخاب و برانگیختن آنان به رسالت الهی تحمل کردند؟ تاریخ نشان می دهد که پیامبران خدا از محترم ترین بندگان او در میان مردم بوده ومی توانستند در کمال عزت و آرامش روزگار خود راسپری کنند.

اما چه هدف یا اهداف بزرگی داشته اند که برای تحقق آنها چنین دشواری هایی را برخود روا می دیده اند؟ و آیا به اهداف خود دست پیدا کرده اند؟ چرا؟ پاسخی که نخستین مومن و برترین شاگرد مکتب رسول خدا (ص) به این پرسش ها داده است، درخور تامل و بازخوانی مکرر است.

نگاهی به خطبه های نهج البلاغه نشان می دهد که احیای کرامت وحقوق انسان ها ونجات بشر از حقارت و تحقیر، اصلی ترین هدف بعثت همه پیامبران بوده است؛ چنانکه در بخشی از خطبه اول فرمود: پیامبران از پی یکدیگر آمدند تا از مردم بخواهند که پیمان فطری خود با خدا را به یاد آورند، حجت را بر انسان تمام کنند، و بار دیگرگنجینه های عقلشان را که مدفون ساخته بودند، استخراج نمایند؛ وَ یُثِیرُوا لَهُمْ دَفَائِنَ اَلْعُقُولِ.