در جست وجوی «علیرضا»یی که نادر است

در جمعی می پرسند چند نفر حاضرند سرنوشت کشورشان را تغییر دهند، همه دست بلند می کنند به جز خود پرسشگر.

او دوباره می پرسد که چند نفر حاضرند خودشان را تغییر بدهند؟ این بار اما هیچ کسی دست بلند نمی کند به جز خود پرسشگر! - در جمعی می پرسند چند نفر حاضرند سرنوشت کشورشان را تغییر دهند، همه دست بلند می کنند به جز خود پرسشگر.

او دوباره می پرسد که چند نفر حاضرند خودشان را تغییر بدهند؟ این بار اما هیچ کسی دست بلند نمی کند به جز خود پرسشگر! این جملات را علیرضا نادری گفته بود، در مراسم رونمایی از نمایشنامه کوکوی کبوتران حرم که سال 93 منتشر شد.

همین مثال کافی است تا دریابیم که تئاتر امروز ما چقدر به امثال علیرضا نادری و تفکر آنان نیاز دارد و سال به سال که می گذرد، جای خالی کسانی چون او بیشتر به چشم می آید.

هنرمندانی که نبض جامعه خود را در دست داشتند و آثارشان گواهی بود از آنچه در سرزمین مان رخ داده.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، علیرضا نادری، نمایشنامه نویس، کارگردان و مدرس تئاتر سال هاست به صورت خودخواسته نه تنها از تئاتر و محافل تئاتری بلکه از پایتخت دوری گزیده است.

کمتر کسی از حال و احوال او در این دوری خودخواسته خبر دارد چراکه او کسی را به خلوتش راه نمی دهد.