صدها زن کارتن خواب در خیابان زندگی می کنند

روزنامه شرق در مطلبی با عنوان صدها زن کارتن خواب در خیابان زندگی می کنند این گونه آورده است: زیر پوست شهر چه خبر است؟ صدها زن کارتن خواب در خیابان زندگی می کنند ساعت صفر ساعت 12 شب است که راه می افتیم.

تاریکی عمیقی است و اکثر جمعیت دو میلیونی شهر خوابیده اند.

تا رسیدن به ارزنون راهی نیست، شاید پنج دقیقه با ماشین شخصی و 10 دقیقه با اتوبوس از مرکز شهر می توانی از اینجا سر دربیاوری؛ محله ای در دل حاشیه با مردمانی که زیر پای زندگی لِه شده اند.

هر کدامشان بین سه تا 15 سال کارتن خواب بوده اند .

قدیمی ترها هوای جدیدتر ها را دارند.

یک خانواده شده اند به قول خودشان.

مثل زباله های مچاله شده توی سیاهی شب.

آنها همیشه اینجا هستند، جزیی از خرابه های شهر شده اند.

انگار وقتی پوست شهر را قلفتی بکنی، آنها را پیدا می کنی.

گُله به گُله نشسته اند کنار آتشی که بزرگ تر از حد معمول است.

نشئه، خمار و ساکت.

حتی سرمای دی ماه هم آنها را وادار نکرده که به سمت شلترها یا مراکز نگهداری ای که شهرداری برایشان اختصاص داده است، بروند.

حوالی نیمه شب است و نرسیده به خیابان گل نرگس ، طاهره، کنار آتش قوز کرده است توی سرما.

نمی توانی تشخیصشان دهی.

کلونی از مردان و زنانی هستند که زندگی پوسیده شان را توی این خرابه ها طی کرده اند.