کشاورزی فراسرزمینی به کجا رسید؟/تأمین امنیت غذایی با کشت فرا سرزمینی؛ راه یا بیراهه؟

  ایمنی و امنیت غذایی به مفهوم دسترسی آحاد مردم به غذای سالم و کافی یکی از سرفصل های مهمی است که از سوی مسئولان و سیاست گذاران کشورهای مختلف دنیا به کار گرفته می شود که با اشکال مختلفی چون ارتقای بهره وری کشاورزی و سرمایه گذاری زیربنایی در این صنعت و روی آوردن به کشت های فراسرزمینی در نظر گرفته می شود.

در ایران به دلیل خشک سالی های پی درپی این سال ها و کمبود منابع آبی در بسیاری از استان ها، مدت زمانی است از طرحی به نام کشت فرا سرزمینی برای کشاورزان ایرانی سخن به میان آمده است.

این گونه که در حال حاضر با توجه به کمبود منابع آبی در استان های کم آب چون اصفهان و یزد، اجرا شدن مصوبه مذکور از اهمیت بالایی برخوردار است و قطعاً تعلل در این زمینه می تواند در آینده، کشور را با بحران هایی به ویژه در حوزه تأمین مواد غذایی مواجه کند.

طبق سیاست های اقتصاد مقاومتی که در سال 1392 ابلاغ شده بود، قرارگاه اقتصاد مقاومتی تشکیل و معاون اول رییس جمهور نیز رییس این قرارگاه شد.

بر این اساس قرار شد که قرارگاه مذکور مسائل اولویت دار اقتصاد کشور را شناسایی کند که بعد از انجام این کار، کشت فراسرزمینی به عنوان یکی از اولویت های اقتصاد مقاومتی مطرح و توسط هیئت وزیران تصویب شد.