بی مسئولیتی شرکت های به کارگیرنده موتورسیکلت سواران نسبت به تخلفات آنان

یک جامعه شناس شهری معتقد است که شرکت های به کارگیرنده موتورسیکلت سواران باید بر حسب مسئولیت پذیری اجتماعی نسبت به آموزش موتورسیکلت سواران اقدام کرده و راه را بر ارتکاب تخلفات رانندگی ازسوی آنان ببندند.

- یک جامعه شناس شهری معتقد است که شرکت های به کارگیرنده موتورسیکلت سواران باید بر حسب مسئولیت پذیری اجتماعی نسبت به آموزش موتورسیکلت سواران اقدام کرده و راه را بر ارتکاب تخلفات رانندگی ازسوی آنان ببندند.

حسین ایمانی جاجرمی، استاد دانشگاه و عضو هیات مدیره انجمن جامعه شناسی ایران در گفت وگو با ایسنا، درباره اجرای طرح موتوریار در تهران و آثار اجتماعی آن گفت: اگر بخواهیم از نظر تئوری مشارکت چنین طرح هایی را بررسی کنیم، نمی توان آن را به عنوان یک امر داوطلبانه تلقی کنیم و به همین دلیل نیز نمی توان نام مشارکت را بر آن گذاشت، چرا که مشارکت باید داوطلبانه باشد.

در حالی که طرح موتوریار بیشتر بخشی از یک مجازات برای افراد متخلف است.

وی اجرای طرح موتوریار را مشابه آوردن مجرمان به فضای عمومی و نمایش دادن آنان توصیف کرد وگفت: تصور بر این است که اگر افراد متخلف را در جامعه نشان دهیم و به عنوان یک متخلف معرفی شان کنیم، این اقدام برای خودشان و دیگران درس عبرت می شود.