ترمیم غضروف مفصلی به کمک مهندسی بافت توسط محققان کشور

محققان کشور طی آزمایشی با استفاده از هیدروژل های پلی ساکاریدی محتوی سلول به ترمیم بافت غضروف مفصلی و به کمک مهندسی بافت رسیدند.

- ، غضروف مفصلی بافتی فاقد عروق خونی با تراکم سلولی اندک است.

به همین دلیل توان خودترمیمی کمی پس از بروز آسیب یا بیماری های فرسایشی دارد.

مهندسی بافت غضروف با هدف طراحی ساختارهای مصنوعی با کارکرد بیولوژیک و خصوصیات مکانیکی مناسب طراحی شده اند، تا بر محدودیت های موجود برای درمان ضایعات غضروفی غلبه کند.

هیدروژل هایی که برای مهندسی بافت غضروف طراحی می شوند باید توان بازآفرینی خصوصیات بیولوژیکی و فیزیکی ماتریکس خارج سلولی غضروف را داشته باشند.

به منظور طراحی بستری مناسب برای مهندسی بافت غضروف، محققان کشور، طی پژوهشی 3 نوع متفاوت از هیدروژل های القاکننده غضروف با قابلیت آزادسازی کنترل شده دارو بر پایه آلژینات سولفاته و کیتوزان (chitosan) طراحی و خصوصیات آنها را مقایسه کردند.

نتایج این پژوهش که در مجله Chemical Engineering Journal به چاپ رسیده است، نشان داد، اتصال بیولوژیک کتکول با آلژینات سولفاته منجر به ایجاد ساختاری با پایداری مکانیکی بالاتر می شود.

در هیدروژل های با شبکه شیمیایی دوگانه، حضور گروه های کتکول و آمین درون شبکه، منجر به پیوند دینامیک و برگشت پذیر می شود.