سوت قطار، خاطرات کودکی و آرزوی دیرینه بوشهری ها

هرچند برای ما نیز روشن است که تحقق راه آهن بوشهر با اعتبارات معمول و چند ده یا حتی چند صد میلیارد هم محقق نمی یابد بلکه نیاز به رقم های هزارمیلیاردی دارد تا این مهم رخ دهد اما به سبب منافع و مزایا فراوان این خط ریلی مهم، - به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرگزاری فارس از بوشهر، در روزهای کودکی ما مثل امروز اسباب بازی های رنگارنگ مد نبود، نه این که نباشد، بود اما خانواده ها با درآمدهای پایین و جمعیت زیاد، توان خرید اسباب بازی های گران قیمت را نداشتند و بچه ها نیز دل خوش به بازی های کوچه و خیابان و روی سر کول هم پریدن بودند.

چند سنگ روی هم می شد هفت سنگ، یک چوب بزرگ و یک چوب کوچک چوکیلی، چند خط موازی می شد رابط و برای کوچک ترها از این هم ساده ترچند کودک پشت هم لباس هم را می گرفتند و قطار قطار بازی می کردند و سوت می کشیدند و می رفتند تا ناکجاآباد.

قطار انگار برای تمام کودکان سرزمین ما یک رؤیا دورو دراز بود، رؤیایی دست نیافتنی که در بازی کودکانه تحقق می یافت حالا چطوری قطار برای کودکان بوشهری که از هر هزار نفر شاید یک نفر هم سوار قطار نشده بود آن قدر خیال انگیز بود بماند.

اما قطار فقط برای کودکان ما خیال و آرزو نبود و نیست بلکه برای بزرگ ترها نیز یک آرزو و وعده است که دولت به دولت، نماینده به نماینده، استاندار به استاندار همه به این وعده های عمل نشده آشنا �