شهید مدافع حرم: برای این دو چیز پاسدار نشوید!

«عبدالکریم به همه افرادی که قصد ورود به سپاه را داشتند گوشزد می کرد، باید دلسوز نظام و مطیع رهبر باشید اگر برای حقوق و کار می خواهید وارد سپاه شوید همان بهتر که نیایید.

- خبرگزاری فارس ـ گروه حماسه و مقاومت: می گویند آدم ها هر چه باشند بالاخره روزی به اصل خود برمی گردند.

مهم این است که با چه لقمه ای قد کشیدند و در کودکی چطور تربیت شده اند.

پدر عبدالکریم با اینکه 9 فرزند داشت، اما حواسش به قد کشیدنشان بود.

باید و نباید را زبانی یادشان نمی داد و عملش نهال نوپای بچه ها را رشد می داد.

عبدالکریم بچه ششم خانواده بود و خوب به یاد داشت در کودکی پدرش مسجد روستای حصیرآباد اهواز را در آن گرما و دست خالی چطور آباد کرد.

او که آن وقت خودش پسربچه ای بود کنار دست پدرش می رفت و سعی می کرد کمکش کند.

  وقتی هم ساخت مسجد تمام شد خود حاجی بود که پیشنماز مسجد شد و پای بچه ها را به آنجا باز کرد.

کودکی عبدالکریم با بقیه بچه های روستا فرق داشت.

بچه های دیگر پی بازی بودند و او دوست داشت در خانه بنشیند و نقاشی کند.

به نقاشی و کارهای هنری علاقه بیش تری نشان می داد تا توپ بازی و بقیه بازی ها.

  *نامه یک خطی از جبهه جنگ نوجوانی عبدالکریم مصادف شد با آغاز جنگ تحمیلی، اما هرچه اصرار می کرد والدینش به خاطر سن کم او رضایت نمی دادند.