شفیعی کدکنی؛ عیارِ «استادی»

اگرچه این نوشته به دو بهانه است اما نوشتن از شفیعی کدکنی بهانه ویژه نمی خواهد و کافی است به شعر و نثر علاقه داشته باشی .

- عصر ایران؛ مهرداد خدیر- نه زادروز محمد رضا شفیعی کدکنی است، نه اثر تازه ای از این استاد بی بدیل فرهنگ و ادبیات ایران انتشار یافته، نه می خواهم به کار سترگ او در تصحیح تذکره الاولیا ی عطار بپردازم و نه خدای ناخواسته شایعه ناگواری درباره زاده پرآوازه اما فروتن کدکن، منتشر شده تا انگیزه یا بهانه ای باشد تا سراغ او بروم، چنان که نوبت قبل به همین سبب به زندگی و زمانه و کارنامه محمد علی اسلامی نُدوشن اختصاص یافت.

از شفیعی کدکنی نوشتن، البته بهانه ویژه نمی خواهد و کافی است به شعر و نثر علاقه داشته باشی یا بخواهی در لذت آنچه از او آموخته ای دیگران را نیز شریک کنی.

این نوشته اما به خاطر آن است که با تأخیر آگاه شدم که محتوای نشست های استاد با موضوع یا محوریت سبک شناسی نظم در کانال تلگرامی ایشان منتشر شده است.

نمی دانم شخصا مدیریت می کنند یا چنان که مرسوم است کار را به تارگردانی مورد اعتماد سپرده اند اما هر چه هست توفیقی فراهم آمده و دریغ است که دوستداران شفیعی کدکنی از این فرصت بهره نبرند.

به یاد آوردم سالی در میانه دهه 60 خورشیدی را که باخبر شدم دکتر شفیعی کدکنی به دانشگاه شهید بهشتی می آید و کلاسی هم به صورت فوق �