آشپز زاده ای که به خاطر ایران در برابر مفت خواران ایستاد

درست در یکصد و هفتاد سال پیش، میرزا تقی خان فراهانی ملقب به امیر کبیر، در 20 دیماه به نیشتر خیانت و حماقت خواص و تیغ استبداد و نخوت قجری، به شهادت رسید.

- پایگاه خبری جماران: در میان همه رجال اخیر مشرق زمین و زمامداران و بزرگان ایران که نامشان در تاریخ جدید ثبت است، میرزا تقی خان امیر نظام بی همتاست.

دیوجانس یونانی در روز روشن در پی او می گشت.

به حقیقت سزاوار است که به عنوان اشرف مخلوقات به شمار آید.

بزرگوار مردی بود.

اگر میرزا تقی خان می ماند و اندیشه های خود را به انجام می رساند، بدون تردید در زمره کسانی شمرده می شد که به باور برخی از سوی خدا، به رسالت تاریخی برگزیده شده اند! این جملات رابرت واتسون، نویسنده مشهور انگلیسی است درباره شخصیت والاامیر و صدراعظمی که بزرگ زاده و آقا زاده نبود، بلکه آشپززاده ای بود از روستای هزاوه ی فراهان.

درست در یکصد و هفتاد سال پیش، میرزا تقی خان فراهانی ملقب به امیر کبیر، در 20 دیماه به نیشتر خیانت و حماقت خواص و تیغ استبداد و نخوت قجری، به شهادت رسید.

شهادتی که رگ حیات و عزت ایران را تا سال های سال قطع کرده و کمر ایران را شکست.

اما شگفت آور این است، آشپز زاده باشی و امیر شوی؟ عجیب است؛ اما شدنی، چرا که میرزا تقی خواست و شد.