چرا رضایی هدف تخریب لندن نشینان شده است؟

به تازگی جناب آقای دکتر عطاء الله مهاجرانی مطلبی را در مورد جناب آقای دکتر محسن رضایی در توییتر منتشر کردند و از فرمانده اسبق سپاه درخواست کردند که عالم سیاست را رها کند و از این پس تمام همت خود راصرف تالیف خاطرات جنگ و تدریس در دانشگاه امام حسین (ع) قرار دهند.

هر چند این نوع ادبیات در عالم سیاست، ادبیاتی غریب نیست؛ اما آنچه این کلام را بیشتر پر رنگ می کند؛ همزمانی این سخن ها با توصیه جناب روحانی، ریاست محترم جمهور، به منتقدین خویش است که از آن ها خواسته عالم سیاست و دیپلماسی را به اهلش واگذارند و بگذارند آنان که سال ها طعم پیروزی را در عرصه های سیاسی و دیپلماتیک بر کام ملت ایران چشانده اند؛ بر ادامه کار خویش مشغول باشند.

سخنانی که این روز ها با توجه عملکرد 7 ساله دولتمردان تدبیر و امید و کارنامه های پیش از این آنها، امروز بیشتر به طنزی شبیه است تا یک سخن از یک مدیر ارشد اجرایی کشور! اما نکته جالبتر در یادداشت جناب مهاجرانی، مخاطب کلام یعنی دکتر محسن رضایی است.

هرچند اقای رضایی نه تنها به تخریب های مهاجرانی بلکه به بهنود و بی بی سی ومن وتو نیز پاسخی نداده ونمی دهد، ولی لازم دیدم علل تخریب سرباز وطن را به قلم در اورم.