نکات مهم در نامه امام به استاد محمدرضا حکیمی

امام در بیست و هشتم آبان ماه سال 48 در نامه ای که به استاد محمد رضا حکیمی نوشتند، بر ضرورت آگاه کردن جامعه با هر زبان که می توانند از جمله شعر، - در نامه ای که در بیست و هشتم آبان ماه سال 48 مطابق با هشتم رمضان 1389 قمری به استاد محمد رضا حکیمی(1) نوشتند، بر ضرورت آگاه کردن مسلمانان و آحاد جامعه به وسیله زبان هنر تاکید کردند.

متن نامه امام در ادامه آمده است: "بسمه تعالی رمضان المبارک 1389 جناب مستطاب ثقه الاسلام آقای حکیمی ـ دامت افاضاته گرچه جناب آقای آزرم ( 2) را ملاقات نکرده ام لکن تا اندازه ای از روحیات ایشان ‎ ‎ اطلاع دارم.

قبلاً هم پس از انتقال به عراق قطعه شعری که حاکی از افکار ایشان تا ‎ ‎ اندازه ای بود ملاحظه نموده ام.

اینک نیز پیام بلند پایه را دیده و از ایشان تقدیر می کنم.

‎ ‎ اینجانب روزهای آخر عمر را می گذرانم، و مع الأسف نتوانستم خدمتی به اسلام عزیز و ‎ ‎ مسلمین بنمایم؛ ملت هایی که با جمعیت بسیار انبوه و اراضی بسیار وسیع و ذخایر بسیار ‎ ‎ گرانبها و سوابق بسیار درخشان و فرهنگ و قوانین آسمانی در تحت اسارت استعمار با ‎ ‎ گرسنگی و برهنگی و فقر و فلاکت و عقب ماندگی دست به گریبان و در انتظار مرگ ‎ ‎ نشسته اند، [ و ] دولت ها که به دست استعمار تشکیل می شوند، جز در خدمت آنها ‎ ‎ نمی توانند باشند.