خداحافظ همیشه استاد

فاطمه قربانی رضوان؛ دنیای سینما و تلویزیون بار دیگر در غم از دست دادن هنرمندی دیگر سیاه پوش شد.

بعد از کریم اکبری مبارکه، - شهرام گیل آبادی کارگردان تئاتر درباره ی ایشان نوشت: مردی که گلی بر دهان داشت.

شرافت اندیشه اش والا بود.

آخرین باری که با هم گفتگو کردیم در حصوص بیماریش بود؛ گفت: می دانم که شکستش می دهم، اما باید به بیمارستان بروم .

همه پاسخهایش به فکر، نظم و تعهد در تئاتر می رسید و خلق و خدمت سرلوحه گفتارش بود.

تمام عمرش جدی بود ولو در شوخی ها و خنده های دوستانه اش؛ شخصیت آراسته ای داشت و یک آرامش درونی در عین طوفانی که می شد از دیدنش استنباط کرد.

مدیریت و کارکنان مجموعه تئاتر شهر هم در سوگ اسستاد پور حسینی نوشتند:《 صبح روز جمعه هفتم آذر ماه، وقتی آسمان خدا از ابر های پاییز با طعم باران پوشانده شده بود؛ ناگاه خبر رسید که یکی از جاودانه های تئاتر این سرزمین، استاد پرویز پورحسینی عزیزمان بعد از هفته ها ایستادگیِ مردانه در برابر ویروسِ نحسِ کرونا، به دیدار آفریدگارش شتافت.

حقیقتا او بهانه ای بود برای روشنای چراغ تئاتر این سرزمین.

زبان توصیف، از پس فراق یکی از دردانه های تئاتر ایران، کار دشواری است، اما اهالی تئاتر شهر و همه هنرمندان شریف و یگانه اش در این سال ها می دانستند و می دانند که پرویز پورحسینی، استاد پرویز پورحس�