نقاب کرونا بر چهره ها

ویروس عالم گیری که از ووهان چین سر برآورد و تمام مرزهایی جغرافیایی را درنوردید، در انتخاب بدن های میزبان هم گزینشی عمل نکرد و بی تفاوت به شغل و آوازه انسان ها، - ویروس عالم گیری که از ووهان چین سر برآورد و تمام مرزهایی جغرافیایی را درنوردید، در انتخاب بدن های میزبان هم گزینشی عمل نکرد و بی تفاوت به شغل و آوازه انسان ها، جان های عزیز فراوانی را به کام مرگ کشاند.

در ایران افراد بی نام ونشان، هنرمندان، بازاریان، زن، مرد، پیر، جوان، سیاستمداران و در حالت کلی همه اقشار و گروه ها از گزند کووید 19 در امان نمانند و همچنان در امان نیستند.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، روزنامه شرق نوشت: و نترسیم از مرگ/ مرگ پایان کبوتر نیست.

/ گاه در سایه نشسته است به ما می نگرد/ و همه می دانیم/ ریه های لذت پر اکسیژن مرگ است ؛ بخش های از این شعر سهراب سپهری و مصرع های مرگ اندیشی از چندین شاعر ایرانی، در 9 ماه گذشته بارها سر از کوچه پس کوچه های شهر و روستاهای ایران درآورده و بر اعلامیه های مرگ نقش بسته است.

ویروس کرونا حالا و تا همین ظهر دیروز، فصل آخر 45 هزار و 738 زندگی در ایران شده و این تازه آمار محتاطانه وزارت بهداشت است؛ مردم و حتی مسئولان به خوبی می دانند که همه گیری دو سال آخر قرن چهاردهم هجر شمسی، انسان های بیشتری را آغشته در آهک، به خاک سرد گورستان ها سپرده است.