رهایی از چوبه دار/ قرآن ناجی یک اعدامی

می گویند زندان انسان ساز است و از آدم ها یک محتوای جدید می سازد، آنچه از زندان بیرون می آید، شباهتی به آنچه پیش از زندان بود، ندارد؛ مثل قصه زندگی جوان 36 ساله اعدامی که ورود به زندان نقطه عطفی در زندگی اش می شود.

- خبرگزاری فارس_کتایون حمیدی: با عکس و نام و جرم ام کاری نداشته باشید ولی تا این حد بدانید که من یک اعدامی بی خدا بودم، اگرچه من خدا را رها کردم، ولی خدای روزهای کودکی ام مرا رها نکرد؛ دستم را گرفت تا بار دیگر عظمت و بزرگی اش را نشانم دهد و بگوید که من خدای همه لحظات هستم و اگر چیزی را نخواهم، آن اتفاق نمی افتد و اگر چیزی را بخواهم، حتی اگر کل دنیا هم جلوی آن بایستند، باز اتفاق خواهد افتاد.

گاهی اوقات در مسیر زندگی انسان ها، اتفاق هایی رُخ می دهند که خود آدم ها به عنوان بازیگران نقش اول داستان تا مدت ها در بُهت و ناباوری به سر می برند.

مثل قصه تغییر مسیر زندگی جوان 36 ساله تبریزی.

مهندس عمران است، خودش که می گوید بچه مذهبی و حسینی بوده اما زمانی که به عنوان دانشجوی مهندسی عمران وارد دانشگاه شد، ورق زندگی اش برگشت.

در حسرت گذشته 32 ساله بودم که به یکباره همه چیزهایی که داشتم و قدرشان را نمی دانستم را از دست دادم؛ از داشتن کلید خانه ای که الان چرخاندنش برایم به یک حسرت تبدیل شده، تا خانه ای که چه ساعت 3 صبح می آمدم و چه ساعت 3 ع�